In 1957 schilderde Picasso in minder dan vijf maanden tijd een reeks van 58 schilderijen gebaseerd op het schilderij ‘las meninas’ van Velázquez (1656). Het is alsof hij de verschillende stappen in een systeemopstelling vastgelegd heeft.

Er zijn kunsthistorici die Las Meninas van Velázquez het ‘beste’ schilderij ter wereld noemen. Let wel: het beste, niet het mooiste schilderij.

Toen Picasso in 1950 door Sabartés geïnterviewd werd over zijn visie op kunst, gaf hij als het ware een vooraankondiging over zijn latere Meninas project:
‘Stel dat iemand vanuit een geheel zuivere intentie zou besluiten om ‘Las Meninas’ te gaan schilderen. En stel dat die persoon op een bepaald punt gekomen was en dat ik diegene was die de uitdaging was aangegaan, dan zou ik zeggen: Wat als we dat meisje iets meer naar rechts zouden plaatsen of iets meer naar links? Ik zou dat op mijn eigen manier uitproberen, Velázquez vergetend. Gewoon uitproberen dus; ik zou bijvoorbeeld met zekerheid eindigen met een aanpassing van het licht of een verandering van het licht vanwege die positieverandering van die figuur. En zo zou ik, stukje bij beetje, de meninas schilderen die voor de professionele kopiist onverteerbaar zou zijn; het zouden zeker niet de schilderijen worden waarvan de kopiist zou kunnen aannemen dat ze voortkwamen uit het schilderij van Velázquez, maar het zouden wel ‘mijn meninas’ zijn.’